Een kleine dosis verdovingsmiddel kan een patiënt buiten bewustzijn brengen, maar als de hoeveelheid net te gering is, kan hij ook weer makkelijk wakker worden. Om te voorkomen dat een patiënt tijdens de operatie voortijdig zou ontwaken, werd in het verleden een hoge dosis verdovingsmiddel gegeven. De hoeveelheid spierverslapper die daarbij gegeven werd, was meestal ook groot.
Al deze medicijnen waren niet alleen sterk, maar voor het lichaam in principe ook giftig. Het lichaam moest zijn uiterste best doen om deze stoffen te ontgiften. Dit wordt hoofdzakelijk door de lever gedaan en de afbraakproducten worden daarna met de urine, de ontlasting en ademhaling uitgescheiden. Patiënten moesten hierbij vaak ook hevig braken.
Er is de laatste 15 jaar echter veel veranderd. Er bestaan nu zoveel en betere verdovingsmiddelen dat het niet meer nodig is om een patiënt van één middel een heel hoge dosis te geven om hem buiten bewustzijn te houden. Er hoeft ook veel minder spierverslapper toegediend te worden om absolute beweging-
loosheid te garanderen.
Zodra de operatie is afgelopen, worden er medicijnen toegediend om de verdovingsmiddelen en spierverslappers weer te neutraliseren. De kleine hoeveelheid verdovingsmiddel wordt snel door het lichaam uitgescheiden. Patiënten zijn daarom minder vaak en minder lang misselijk. Na een operatie zijn ze ook weer snel wakker en alert. Een operatie ondergaan is tegenwoordig een veel minder onplezierige gebeurtenis dan 15 jaar geleden.
Er zijn nog geen reacties op dit artikel. Geef als eerste een reactie!
Schrijf een reactie