We weten nog maar bitter weinig van de verrichtingen van die 40 miljard zenuwcellen. Ondanks het intensieve speurwerk van meer dan 30.000 wetenschappers en klinische specialisten is men er tot nu toe slechts in geslaagd het functionele gedrag van ongeveer 20 miljoen zenuwcellen te analyseren en dan nog gedurende een relatief korte tijd van hun bestaan. betreft gelijk zijn, anderzijds werken de zenuwcellen met simpele manieren van prikkeloverdracht en prikkelgeleiding.
Zenuwcellen hebben een eigen taal waarmee ze met elkaar communiceren en informatie overdragen, ze werken met elektrische signalen van een verbijsterend eenvoud.
De signalen worden in een bepaald deel van de zenuwcel opgewekt en vervolgens langs dunne zenuwvezels naar knopvormige uiteinden geleid, waar eenvoudige chemische verbindingen (overdrachtstoffen of neurotransmitters) zorgen voor de uitvoering van de opdrachten.
De elektrische signalen zijn overal in het dierenrijk teruggevonden en het heeft vele onderzoekers verwonderd dat de informatie-overdracht door middel van deze elektrische prikkels in kwallen, kreeften, kikkers, apen en de mens van dezelfde aard was.
De hoogte en de duur van de signalen verschilt onderling maar weinig, de geleidingssnelheid toont grote overeenkomst en de neurotransmitters die men in de hersenen aantreft, komt men op enkele uitzonderingen na ook bij de meeste onderzochte dieren tegen.
Het fascinerende van hersenonderzoek is zowel de relatieve eenvoud waarmee de individuele zenuwcellen kennelijk hun functie uitoefenen, alsook de gigantische complexiteit die processen als denken en bewustzijn vertonen.
We zullen nooit in staat zijn de functies van één enkel brein volledig te begrijpen. Het probleem bij het onderzoek van de zenuwcellen is vooral ook het feit dat er waarschijnlijk geen twee zenuwcellen aan elkaar gelijk zijn en dat er geen twee zenuwcellen dezelfde taak verrichten in de hersenen.
Men kan de gewaarwording van een lichtflits in de hersenen tot stand brengen maar geen beelden, dat is een veel te complexe informatie. Veel meer dan het overbrengen van elementaire gewaarwordingen zal ons de komende honderd jaar niet lukken.
Veel informatie over het functioneren van de menselijke hersenen wordt door de natuur aangedragen. Dagelijks krijgen duizenden mensen over de gehele wereld hersenbloedingen en vaatverstoppingen waardoor een deel van de hersenen uitgeschakeld wordt, hetgeen zich kan uiten in een van de vele neurologische of psychiatrische ziektebeelden gekemerkt door verlammingen, spraakstoornissen, gezichtsstoornissen, geheugendefecten, enzovoort.
Zorgvuldig anatomisch (met behulp van scans), fysiologisch (met behulp van o.a. EEG) en psychologisch onderzoek heeft veel geleerd omtrent de lokalisatie van bepaalde functies in de hersenen en de mechanismen van uitval en herstel van de werking van onderdelen van het zenuwstelsel.
Er zijn nog geen reacties op dit artikel. Geef als eerste een reactie!
Schrijf een reactie