Datgene wat zich in het geheugen bevindt, de inhoud van het geheugen, blijft in de loop van de jaren niet onveranderd. De inhoud wordt niet alleen onvolledig en minder maar versmelt ook dikwijls.
Voorstellingen of beelden van verschillende steden of dorpen die men in zeer uiteenlopende jaren bezichtigd heeft, kunnen door elkaar heen gaan lopen. Ook kan een geheugencomplex met allerlei gefantaseerde voorstellingen of beelden worden aangevuld.
Omdat aandoeningen van het zenuwstelsel en de meeste ouderdomsziekten veelal gepaard gaan met geheugenstoornissen, wordt er veel onderzoek verricht om het wezen van het geheugenmechanisme te doorgronden.
Hierdoor kan men wellicht mogelijkheden vinden om tot een verbeterde werking van het geheugen te geraken indien het geheugen geheel of gedeeltelijk verloren is gegaan door een ziekte of aandoening.
In wezen beschikt de mens over een tweetal geheugensystemen, die kortheidshalve het korte- en lange-termijngeheugen worden genoemd. De capaciteit van het korte-termijngeheugen is beperkt.
Binnen enkele seconden verdwijnt de opgenomen informatie. Het kan maar circa zeven eenheden tegelijk opnemen: het aantal klinkers en medeklinkers van een onbekend woord dat men in een oogopslag kan opnemen, is ongeveer zeven, het aantal cijfers dat men na eenmaal voorlezen kan reproduceren is gemiddeld ook zeven.
Zo worden bij het onderzoek van patiënten met aandoeningen van het centrale zenuwstelsel, en vooral de hersenen, getallenreeksen gebruikt die maximaal zeven cijfers bevatten.
Er zijn nog geen reacties op dit artikel. Geef als eerste een reactie!
Schrijf een reactie